Oddycham...

Bezszelestnie chwytam dzień w swoje ręce,

przemykając cicho między jego godzinami,

oddycham każdą minutą,

- nie będzie powtórzeniem.

Jeszcze raz daję się porwać nadziei -

co po niej zostanie?

łzy radości,

czy łzy smutku,

boję się jednej i drugiej.