Miłość i obłuda

Obłuda pod rękę z miłością szła,

jedna się śmieje ta druga łka,

lecz kiedyś wpadły na pomysł ceniony

bo powędrować w dwie różne strony.

Idzie obłuda swą ścieżką krętą,

lecz coś swą minę ma bardzo smętną,

chciała by dopiec komuś do żywca

lecz obok nie ma żadnego poczciwca.

Miłość gwieździstą  drogą wędruje,

w dobroci serca  swe obfituje,

jeśli ją spotkasz  to  ci się darzy,

bo ona daje to o czym  marzysz.

Kiedy znów swoje drogi złączyły-

przez chwilę nawet boje toczyły

i tak zamiary swoje zmieniały,

czasem szły razem, lub się rozstawały.

Uważaj zatem człowieku drogi,

nie wpuszczaj ich obu za swoje progi,

szukając szczęścia, rozglądaj się bacznie,

bo tylko miłość ma swoje racje!